حسابداري اجتماعي
حسابداري اجتماعي، شاخه اي از حسابداري مي باشد كه به بررسي تاثير فعاليت يك كسب و كار مي پردازد. حسابدار اجتماعي بر روي رفتارهاي كسب و كار نظارت دارد، به عبارتي انواع دارايي ها در اين نوع حسابداري مطرح نمي باشد.
در اين نوع حسابداري شركت ها بايد با دقت به تمامي محيط اطراف خود دقت داشته باشند و حواسشان باشد كه اين تغييرات چه تاثيري بر روي عمليات شركت و يا سازمان آنها خواهد داشت.
سر منشا حسابداري اجتماعي
اين حسابداري در اواخر قرن بيستم ظاهر شد. حسابداري اجتماعي سعي دارد تا حسابي را به منظور بهاي تمام شده و مزاياي فعاليت هاي شركتي در ارتباط با ااجتماع و محيط ايجاد نمايد. حسابداري اجتماعي شامل رفتارهاي كسب و كاري است كه رفاه جامعه را به دنبال دارد. از اين نوع حسابداري با نام هاي حسابداري اجتماعي محيطي، گزارشگري اجتماعي، شركتي يا گزارشگري مسئوليت اجتماعي شركتي نيز ياد مي شود.
مفروضات سيستم حسابداري مسئوليت هاي اجتماعي
حسابداري اجتماعي به اندازه گيري و گزارش اثرات اجتماعي ناشي از فعاليت هاي يك واحد تجاري مي پردازد. در اين سيستم حسابداري چهار فرض اساسي وجود دارد.- واحد تجاري در برابر محيط پيرامون خود داراي مسئوليت هايي است كه بايد آنها را به انجام برساند.منابع اقتصادي جامعه محدود است پس لازم است در به كارگيري از آنها بالاترين ميزان بهره وري حاصل شود.- كالاهايي در گذشته رايگان بودند در حال حاضر ديگر رايگان نمي باشند.- در ضمن جامعه بايد از تعهدات اجتماعي واحد تجاري در برابر خود آگاهي داشته باشد و اين آگاهي بايد بر اساس اصول و مباني گزارشگري حسابداري انجام شود.
نتيجه پاياني :
هيچ شركتي نمي تواند ادعا كند فقط او مي تواند از منابع اجتماعي استفاده نمايد، چون كه همه در برابر اين منابع داراي حق يكسان مي باشند. با توجه به اينكه اين منابع اشتراكي هستند شركت ها بايد در ارتباط با استفاده درست از ين منابع پاسخگو باشند .
براي ادامه مطالب كليك كنيد .
برچسب: ،